Een overdenking over vluchtelingen, kerstmis, duisternis en licht
Naast Bewust Achterhoek zijn er ook andere bewustzijnsnetwerken in Nederland, zoals Bewust Culemborg. In de nieuwsbrief van Bewust Culemborg schreef Peter Wilms de volgende prachtige tekst over de vluchtelingen die ons land binnenkomen, in relatie met kerstmis en de duisternis.
Dilemma: welk perspectief is 'waar'?
De laatste maanden is er een enorme stroom van vluchtelingen die Europa binnen komt. De gemoederen hierover verschillen nogal op ons continent. Willen we ze welkom heten? Of overheerst de angst voor onbeheersbaarheid en tekort?
Kunnen we ze wel huisvesten? Dragen ze wel iets bij aan onze samenleving? Zijn er wel genoeg banen? Het lijkt Europa te verdelen in twee kampen.
Polarisatie ligt op de loer
Het ene kamp probeert zich te verplaatsen in de situatie van de vluchteling die huis en haard heeft verlaten en een veilig heenkomen zoekt. Het is dat deel van onze samenleving, dat zich voor hen open stelt en de vluchteling veiligheid en een nieuwe toekomst wil bieden.
Het andere deel wijst ons op de nadelige gevolgen. Er is al hoge werkloosheid. Hoe kunnen we deze mensen laten integreren in onze maatschappij door middel van werk, als dit er niet is? En hoeveel geld gaat dit wel niet kosten? Allemaal op te brengen door de belastingbetaler.
Wat opvalt is de parallelliteit hiervan met het kerstverhaal. Josef en Maria die bij deze en gene tevergeefs aankloppen voor een overnachting en uiteindelijk een plekje vinden in een stal.
Licht èn duisternis
Kerst is het feest om de geboorte van Christus te vieren, maar het is ook een tijd die uitnodigt voor bezinning. Het is de tijd van de winterzonnewende. Van oudsher vieren we hiermee weer de komst van het licht, het licht dat ook Christus vertegenwoordigt. Als we het licht willen verwelkomen, zullen we ook de duisternis moeten kennen. Zonder duisternis, heeft het licht geen betekenis.
Als we de duisternis van dit jaargetijde kunnen toelaten, kan het licht zich aan ons openbaren
In deze context is de vluchtelingenstroom een mooie metafoor voor onze binnenwereld. Wat willen wij in onszelf wel verwelkomen en wat niet? Waar kunnen we ons voor openen en waarvoor sluiten we onze ogen? Als we onze angsten onder ogen durven zien, kan dit ons helpen om een lichter leven te leiden.
Peter Wilms
Aanbieder Bewust Culemborg
Vond jij deze blog interessant of inspirerend? Abonneer je dan op de tweewekelijkse nieuwsbrief met daarin een overzicht van de nieuwste blogs!
De laatste dag van het jaar 2015 via berichten en kranten hoor ik dat er weer vluchtelingen komen in de Hanzehal, dan wel voor tijdelijk. Ik zag in de stad een man fietsen met zijn kar vol met spelletjes en materiaal, en dacht dat zou hij wel eens voor de vluchtingen kunnen doen en ja hoor op face-book was mijn gevoel bevestigd. Ik mailde hem kan ik ook wat brengen zo lief zei hij ik kan wel langs komen fietsen. Ik dacht laat ik op eigen kracht naar de Hanzehal fietsen om wat te brengen en te voelen hoe dat is, iets brengen voor mensen die vluchten. Veel ging er door mij heen, hoe vaak vlucht ik zelf innerlijk? Hoe zou dat zijn te vluchten en alles kwijt te raken geliefden naasten een vader of een moeder ja een naar gevoel. Wat helpt het dat ik een spelletje breng? Daar knappen ze niet van op, nee? Toen ik mijn spulletjes had gebracht voelde ik mij gesterkt, de beveiliging had nog geantwoord op mijn vraag. Hoe gaat het hier? Heel goed! zei hij en heel veel mensen hebben spullen gebracht. Ik was een klein sterretje onder die anderen sterren van het heelal toch voelde mijn bijdrage als een kracht, een kracht om via het spel geestelijk te laten weten dat je verbinding voelt en betrokkenheid en daar gaat het om.